ചെമ്പകം

ചെമ്പകം ആദ്യമായി പൂത്തകാലം
ഒരു തണുത്തു കുളിർന്ന മഴക്കാലം
നിന്റെ വായുവിലെ ഊഷ്മാവ്
എന്റെ കണ്ണടച്ചില്ലുകളെ തിരശ്ശീലയണിയിച്ച,
പെയ്തൊഴിയാത്ത പട്ടാപ്പകലുകൾ
കൈകോർത്തിരുന്ന സായംസന്ധ്യകൾ
ഒരു ചുവരിന്നിരുപുറം മൗനമളന്ന ഇരവുകൾ
കുടചൂടിവന്ന ഈറൻ കിനാവുകൾ
നനഞ്ഞൊലിച്ചു നിന്ന വികാരങ്ങൾ
പിന്നെ എല്ലാം മറന്ന കുറെ രാപ്പകലുകൾ
നീ കുന്നിറങ്ങി എങ്ങോ പോയിരിക്കുന്നു.
ചെമ്പകത്തെ നീ നോക്കിയില്ല
എന്നെയും നിന്നെയും കൂട്ടിയിണക്കിയ ചെമ്പകപ്പൂക്കൾ
മഴ തോർന്ന നടപ്പാതയിൽ ചെളിപുരണ്ട് മരിച്ചുകിടന്നു.
വർഷം കാടുപിടിപ്പിച്ച എന്റെ ഊടുവഴിയിൽ
ഞാൻ വീണ്ടുമൊരു വർഷം കാത്തുകിടക്കുന്നു
കുത്തിയൊലിച്ചു മറയട്ടെ ഓർമ്മകൾ
ഇനിയുമീ ചെമ്പകം പൂക്കാതിരിക്കട്ടെ